Recensie “Begin van de leiding”

In de Intercity met Imam Al Ghazali

Opvallend geel van kleur en klein van formaat trok ik het boek, dat ingeklemd zat tussen mijn laptop en overige boeken, uit mijn rugzak tijdens één van mijn ellenlange treinreizen van school naar huis. Eindelijk eens aan het naar het Nederlands vertaald boekje beginnen dat voor velen als een koud emmer water in het gezicht zou hebben gewerkt waar zelfs de ‘ice-bucket challenge’ nog niet eens aan kon tippen. Eens kijken waar zij zich allemaal zo druk om maakten.

Treinhaltes gemist
En nee, overdrijven deden ze zeker niet. Vanaf het lezen van de eerste zinnen werd ik al getrakteerd op een koude douche waarbij ik tussen de kouderillingen door, vol schaamte terugkeek naar hetgeen wat mijn ‘daden van aanbidding’ vandaag de dag zouden moeten voorstellen. Mijn wudu’ (wassing), mijn gebed en mijn manier van spreken en kijken. Alles werd onder de loep genomen en getoetst op de spirituele criteria zoals deze vanuit de Sunna zijn meegekomen die verzameld en becommentarieerd zijn  door de edele Imam Al Ghazali.

Inmiddels had ik al twee treinhaltes gemist en begon mijn koffie koud te worden zonder er ook maar één slok van genomen te hebben. Schaamte na schaamte, de ene ‘had ik dit maar anders gedaan!’ na de andere gevolgd door een ‘waarom moest ik per se vandaag zoiets plaatsen op mijn facebooktijdlijn?’

Paniek
Angst begint op te spelen naarmate ik meerdere pagina’s omsla. Angst of mijn Heer wel tevreden is met mij in hoe ik mij uit met de tong en in schrift (lees facebookreactie’s). Heb ik dan toch soms een veel te grote mond opgezet zonder dat dit mij wat opleverde?BOEK_SMALL

Kon mijn wudu’ niet gepaard gaan met meerdere intenties in plaats van enkel en alleen omwille van het verkrijgen van een toegangskaart om het gebed uit te mogen voeren? Men deed de wudu’ voor elk gebed. Gewoon als aanbidding en uit liefde dat ze door onze Heer in staat zijn om dit uit te mogen voeren. Waar brengt mijn perspectief op wudu’ mij dat in vergelijking tot de beschrijving in het boek op een vogel lijkt die vlug met zijn vleugels ronddartelt in een vogelbadje?

Het kwartje valt
Teveel gericht op het schijnbare eindresultaat van een daad zonder voldoende aandacht te schenken aan de voorbereidingen daarop. Dat was een bij mijzelf getrokken conclusie. Wellicht was dat wat Imam Al Ghazali aan ons duidelijk probeerde te maken toen hij dit boek schreef: hoe ons voor te bereiden vóórdat wij daadwerkelijk in die éne trein stapten richting eindstation ‘Paradijs’. Het begin van de leiding dus.  Het kwartje valt eindelijk.

Na het uitlezen van het boek kwam er een gedachte bij mij op: wie nog een smoes heeft dat iemand geen toetsingscriteria kan vinden waaraan hij het ethisch aspect van zijn aanbidding aan kan toetsen, kan zich niet meer berusten op die zelf ingestelde vrijstelling die wij jarenlang hadden. De toetsingscriteria zijn er anno 2014. In het Nederlands. Geel van kleur, klein van formaat en vol van inhoud. Voorbereidend op het begin van een treinreis op de spoorwegen van Imam Al Ghazali, met ustadh Van Ael als conducteur, vertrekkend vanuit treinstation ’t Kennishuys, richting eindstation ’t Paradijs in scha Allah.

Saleh ibn Abdassalaam
Saleh is sterk betrokken bij Sunni Instituut. Een kersverse online organisatie dat als doel heeft om het traditioneel Islamitisch geluid duidelijk hoorbaar te maken en zich in te zetten voor de verbetering van het islamitisch onderwijs binnen de Benelux. In het kader van hun missie om het correcte geluid duidelijk hoorbaar te maken, hoort er ook bij dat ze de mensen wensen op te roepen tot heilzame boeken. Deze vertaling van ‘Begin van de leiding’ is volgens hen zo’n heilzaam boek. Zij roepen dan ook op om niet te aarzelen om dit boek in de boekenkasten op te nemen. Uiteraard niet als versiersel, maar om dus ook echt als heilzaam medicijn voor het hart te gebruiken. Neem ook een kijkje op de website: www.sunni-instituut.nl.